Kitap hakkında: 2013 / "Özel Muhabir" Olga Balla'nın incelemesinden, http://www.chaskor.ru/article/otrazhaetsya_nebo_33143: ... tam da bu Soru beni uzun zamandır meşgul ediyor: olay örgüsüne bağlı olmayan ve ona ihtiyaç duymayan, net iç yapılara sahip, iç dinamikleri olan düzyazı veya (hatta) karakterleri belirli rollere mahkum etmek mümkün mü? ilişkiler, gelişme ve diğer sözleşmeler? Öyleyse: öyle olsun, şimdi biliyorum: bu mümkün. Elena Kassel başardı. Ve kendisi için böyle bir hedef belirlemediği için daha da başarılı oldu. (Büyük şeyler, onların peşine düşmediğinizde ve başka bir şeyle meşgulmüş gibi davrandığınızda muhtemelen yerine oturur. Veya daha da iyisi, aslında başka bir şey yapın.) O sadece notlar yazdı ve bugün de bunu yapmaya devam ediyor. LiveJournal'da mbla takma adı altında günlük duygular hakkında. Dış ve iç ayrılmazlığıyla böyle bir dış-iç varoluş kroniği. Hepsi bu. ... Bunun bir mutluluk kitabı olduğunu söyleyebiliriz (yine bir dizi dış koşullar olarak değil, iç optik ve esneklik; yaşamın dolgunluğu ve hacmi - ve buna içsel hazırlık olarak anlaşılır). Elena Kassel, belki de en bariz ve kültürel olarak en az ifade edilen mutluluk türlerinden birine özellikle duyarlıdır: olaysız, olay öncesi ve olay sonrası mutluluğu, öyle görünüyor ki, tek bir doğrudan, cephesel, etik yargı içermiyor - Kitap baştan sona ve bütünüyle etiktir: tüm duyguların en etik olanı, özenli minnettarlık ona nüfuz etmiştir. Genel olarak hayat. Dünyaya. Yaratılış. Kitap (belki de bilmeden! Doğrudan bir mesaj olarak düşünmeden!) gündelik varoluşun büyüklüğüyle, onun bir bütün olarak dünyaya açıklığıyla ilgilidir. Hiçbir zaman "gündelik", yani tek boyutlu, düz ve anlık hiçbir şeyin olmadığı gerçeği hakkında: Her şey üç boyutludur, her şey geçmiş ve gelecekle doludur, mümkün ve imkansızdır, her birinde gerçekleşen ve gerçekleşmeyendir. Her gün bizi çevreleyen küçük şeyler gökyüzüne yansır ve gerçekten de kapsanır..